Zo worden ze in Turkmenistan zwanger Het Turkmeense volk is een mix van mensen met verschillende achtergronden. In de verschillende gezichten van de Turkmeense bevolking zie je de geschiedenis voorbij komen: de hoge jukbeenderen van de Mongolen, het blonde haar van de Russen, de gebruinde huid van de Arabieren, het sluike zwarte haar van de Perzen en een oud-Turkse voorliefde voor baarden bij oude mannen. Vele volken, maar ook religies, zijn door de Turkmeense steppe getrokken en dat zie je terug in de manier waarop de Turkmenen hun religie beleven en de vele uitingen van bijgeloof.
De Turkmenen zijn namelijk bijgelovig en niet zo'n beetje ook. De eerste keer dat we dit merkten was bij een site ongeveer 10 km buiten de hoofdstad Ashgabat. We waren onderweg naar Mary en stopten bij een tombe. Het bord gaf aan dat hier Seyit Jemaleddin begraven lag. We hadden geen idee wie dat was en wat de bijzonderheid aan deze plek was. Als brave leerlingen liepen we naar de plek. Tot onze verrassing was het er druk met Turkmenen. We zagen ze bidden, rondjes lopen om de tombe heen, om een grote steen, dingen achterlaten. Hier was iets gaande..! We kwamen er al snel achter dat men hier naar toe komt om een wens te doen. We vonden kleine wiegjes achtergelaten door vrouwen met een kinderwens, huizen nagemaakt van karton, etc.
En zo zijn er legio voorbeelden. Zelfs Unesco houdt er rekening mee. Bij enkele sites zijn er speciale plekken gemaakt voor het koken van een maaltijd. Mensen komen hier naartoe om samen te eten en offeren een deel van de maaltijd om hun kans op geluk en voorspoed te vergroten. Het is voor Turkmenen een vanzelfsprekend onderdeel van het leven. Of het werkt..? Dat weten we niet. Het levert in elk geval mooie taferelen op en soms ook komische. Laatst zagen we mannen en vrouwen van een heuvel afrollen: dat vergroot blijkbaar de vruchtbaarheid.
De Turkmenen zijn namelijk bijgelovig en niet zo'n beetje ook. De eerste keer dat we dit merkten was bij een site ongeveer 10 km buiten de hoofdstad Ashgabat. We waren onderweg naar Mary en stopten bij een tombe. Het bord gaf aan dat hier Seyit Jemaleddin begraven lag. We hadden geen idee wie dat was en wat de bijzonderheid aan deze plek was. Als brave leerlingen liepen we naar de plek. Tot onze verrassing was het er druk met Turkmenen. We zagen ze bidden, rondjes lopen om de tombe heen, om een grote steen, dingen achterlaten. Hier was iets gaande..! We kwamen er al snel achter dat men hier naar toe komt om een wens te doen. We vonden kleine wiegjes achtergelaten door vrouwen met een kinderwens, huizen nagemaakt van karton, etc.
En zo zijn er legio voorbeelden. Zelfs Unesco houdt er rekening mee. Bij enkele sites zijn er speciale plekken gemaakt voor het koken van een maaltijd. Mensen komen hier naartoe om samen te eten en offeren een deel van de maaltijd om hun kans op geluk en voorspoed te vergroten. Het is voor Turkmenen een vanzelfsprekend onderdeel van het leven. Of het werkt..? Dat weten we niet. Het levert in elk geval mooie taferelen op en soms ook komische. Laatst zagen we mannen en vrouwen van een heuvel afrollen: dat vergroot blijkbaar de vruchtbaarheid.
Biddende vrouwen bij de tombe
RSS Feed