Soms is iets exact wat je ervan verwacht: Bulgaarse yoghurt bestaat écht! Ze hebben hier niet alleen die ene soort (je weet wel, naast de Griekse yoghurt in de koeling bij de Albert Heijn), maar allerlei varianten en ze weten er raad mee. Dikke yoghurt wordt gecombineerd met knoflook, dille en walnoten in een salade met geroosterde paprika's. Drink yoghurt vormt de basis voor een frisse soep met komkommer, knoflook en dille. Lekker op warme dagen. We weten dat het momenteel in Nederland verre van zomers is, maar als dat zonnetje komt, dan weet je alvast wat je kunt eten!
Een andere ontdekking, iets minder culinair verantwoord, is dat Bulgaarse kaas zich goed laat combineren met, tja, eigenlijk alles. Of het nou je salade is, je pannenkoek, je omelet of je sandwich, Bulgaren raspen overal een soort feta kaas over heen. Onze favoriet: kaas over friet. Bijna net zo lekker als mayonaise.

Over een dag of twee hopen we in Edirne (Turkije) te zijn. We zijn benieuwd wat de Turken ons gaan voorschotelen!

We zijn inmiddels aangekomen bij de Zwarte Zee kust! Vanaf Varna zakken we langzaam af richting Turkije en Istanbul. Na drie weken stralend zonnig weer, keken we erg uit naar een lekkere stranddag. Helaas hebben we net twee grijze, regenachtige dagen achter de rug en hebben we onze luie stranddag nog even moeten uitstellen. Om in Varna te komen hebben we een flink stuk door de binnenlanden van Bulgarije moeten fietsen. We moeten geregeld de weg vragen, omdat niet elk dorp even goed staat aangegeven. Tijdens een van die keren worden we plots in goed Nederlands te woord gestaan door een Bulgaar die in Zaandam woont en werkt. Als we 15 kilometer verderop in een wat aftands en vervallen dorpje alleen maar willen vragen of we een linker- of een rechterweg moeten hebben,  breekt er een grote discussie onder de dorpsbewoners uit. Wij begrijpen er niets van. Eén van de mannen, een wat oudere man met een grijze stoppelbaard, laat woorden vallen als ‘niet goed’ en ‘straat’. Het blijkt dat ook hij in Nederland heeft gewerkt. Hij nodigt ons bij hem thuis uit: zijn zoon Asko spreekt écht goed Nederlands. Asko wil in Bulgarije een snackbar beginnen om o.a.  kroketten en frikandellen te gaan verkopen. Een dag later slapen we in een hotel-restaurant. Als Gerard in zijn beste Bulgaars vraagt tot hoe laat wij er nog kunnen eten, krijgt hij antwoord in wat hakkelend Nederlands: ‘misschien acht uur’. Het blijkt maar weer dat Nederlands een wereldtaal is. Je kunt er overal mee terecht, ook in Bulgarije!

Terwijl het in Nederland Hemelvaart is, hebben wij net het Paasweekeinde achter de rug. De orthodoxe kerk viert Pasen later dan de katholieke kerk, dus wij konden in Plovdiv de Paasmis bezoeken. Het is hier de traditie dat de mensen een kaars meenemen en deze tijdens de Paasmis in de kerk aansteken en met deze kaars (rond middernacht) naar huis lopen om zo het licht van Christus naar huis te brengen.  Als je kaars onderweg uitgaat, ben je een zondaar. De meeste mensen kwamen dus voorbereid naar de kerk en hadden naast een kaars ook een plastic bekertje om de kaars heen gedaan, zodat de vlam minder makkelijk uitgeblazen kan worden. Terwijl de stad dus vol was met mensen met een brandende kaars in de hand, waren wij dus vrij snel herkenbaar als zondaars…

Het fietsen in Bulgarije gaat lekker: We hebben inmiddels zowel een nieuw lengte- als hoogterecord gevestigd! We hebben leuke ontmoetingen. De natuur is beeldschoon en ook qua bezienswaardigheden komen we goed aan onze trekken: een Romeins amfitheater in Plovdiv, een Thracische tombe uit 400 voor Christus in Kazanlak en houtsnijwerk in Tryavna (zie de foto selectie).

De ervaring van het blog schrijven heeft ons geleerd dat onze lezers (jullie, ja! ) graag lezen over onze ontberingen. Jullie zouden kunnen denken dat - nu de sneeuw en ergste zadelpijn achter de rug zijn - onze reis een makkie is geworden. Nou, dat beeld zetten we graag even recht. Een kijkje achter de schermen van de idyllische foto's.

Dorst..!
Heb je de mooie foto's van Belogradchick gezien? Die van dat eeuwenoude fort tussen de rotsformaties? Het heeft ons heel wat moeite gekost om daar te komen. In een vlaag van verstandsverbijstering waren we les nummer 1 van het fietsen vergeten: zorg voor voldoende eten en drinken. Best vervelend als je net die dag in de hete zon de bergen moet trotseren. De enige die er baat bij heeft gehad is de dame van de kiosk bij binnenkomst van Belogradchick: zij heeft haar jaaromzet aan gekoelde dranken in 10 minuten kunnen verdubbelen. En dan nog iets. De Bulgaren schudden nee, als ze ja zeggen. Dat leidt tot de nodige verwarring, maar kan ook bijna fataal worden. Ben je zo dichtbij de verlossing van je dorst en doe je je bestelling, schudt die dame nee..!!

 P.S. Helaas hebben we geen geschikte foto's om dit verhaal te illustreren. Daar denken wij op onze moeilijke momenten nou eenmaal niet aan. Wel maken we graag weer foto's als we hersteld zijn, dan genieten we dubbelop..!

We hebben afscheid genomen van Servië. Gisteren zijn we namelijk de grens naar Bulgarije over gefietst. De  douaniers aan Servische kant haalden enigszins geamuseerd, maar gelukkig zonder al te veel gedoe de slagboom voor ons op. Aan de Bulgaarse kant was er dezelfde smalende blik, maar helemaal geen gedoe. Ons Nederlandse paspoort verzekert ons namelijk van vrij reizen: we zijn weer in de EU..! We zijn benieuwd wat we gaan merken van de EU effecten (positief danwel negatief) in Bulgarije tijdens onze tocht.

Vooralsnog zijn het de verschillen, die ons opvallen. We zijn in een andere tijdzone beland. Het is hier een uur later dan in Nederland. En dat is fijn, want onze avonden zijn hierdoor langer, wat meer fietsuren betekent, wat weer goed uitkomt met het oog op de bergen op komst. Dat brengt ons naar het volgende verschil wat ons direct opviel: ze hebben hier hogere bergen dan in Servië. Aan de horizon prijken indrukwekkend hoge witte toppen. We kunnen de langere dagen dus goed gebruiken. En… een ander belangrijk verschil met voorheen: zon en warmte! Het is hier al dagen achter elkaar tussen de 25-30 graden en meer goed weer voorspelt!!! Als echte Hollanders laten we dat het thuisfront natuurlijk graag weten. We zullen aan jullie denken als we op 30 april in de zon op de Nederlandse ambassade in Sofia van ons oranjebitter nippen..! Maar, eerlijk is eerlijk, we missen ook echt wel een beetje de gekte in Nederland. Het is toch anders om de controverse over het koningslied vanuit het buitenland te volgen (waar gaat het nu eigenlijk om??)…