Pasfoto Iraanse stijl. Gefrusteerd liepen we naar buiten. De stapel papieren die we in de afgelopen 3 uur hadden verzameld werd bruusk aan de kant geschoven. De reden: de pasfoto van Judith, zonder hoofddoek. De dienstdoende ambtenaar snoof zowat van minachting, hoe kan je dit nou inleveren? Wat in Ankara bij de oorspronkelijke visumaanvraag geen enkel probleem was, werd nu wel een probleem. Correctie, een uitdaging: we moesten voor sluitingstijd van het bureau van de vreemdelingenpolitie een hejab-waardige pasfoto van Judith produceren. Het is gelukt. Zie hier het resultaat, inclusief wat (ongevraagde) Photoshop correcties.... Met deze foto vastgeniet aan de aanvraag werd onze visumverlenging goedgekeurd.
Op dit soort momenten word je geconfronteerd met de hejab, de verplichting voor vrouwen in Iran om gekuist gekleed over straat (én op de foto) te gaan. Dit betekent dat het haar, armen en benen bedekt moet worden. Het liefst ziet het Islamitische regime vrouwen in (zwarte) chador. Een chador is een soort extra kleed wat je over je kleren draagt wat je van top tot teen bedekt. Maar gelukkig wordt de vrouwen in Iran de vrijheid gegund om zelf invulling te geven aan de hejab. En we zien dat daar heel verschillend mee omgegaan wordt. Sommige vrouwen dragen juist kleur of dragen hun hoofddoek zo losjes dat hij bijna van het hoofd valt. Andersom lopen er ook veel vrouwen in zwarte chador en hebben we zelfs gezichtsmaskers gezien. Dat laatste is een akelig gezicht en gelukkig uitzondering.
Maar toch....Ondanks dat ook Judith over het algemeen weinig moeite heeft met het aanpassen aan de hejab, zou het nooit haar persoonlijke keuze zijn om een hoofddoek te dragen. De meeste Iraniërs die wij gesproken hebben (al dan niet religieus) vinden het ook te ver gaan om hejab verplicht te stellen. Daarom vinden we het zo leuk dat Iraniërs ons zo graag bij hun thuis uitnodigen. Achter de voordeur merk je pas echt hoe zij erin zitten. Blijft de hoofddoek op, of gaat hij af?
Creatief met stickers, hejab ook in tijdschrift.
RSS Feed